Korzystając
z pięknej pogody, wybrałam się raz jeszcze w Rudawy Janowickie. Tym razem za
cel wycieczki postawiłam sobie zdobycie szczytu Sokolika Dużego, i ogólnie
spacer przez te góry, a także obejrzenie zabytków we wsi Janowice Wielkie.
Wysiadłam na stacji PKP w Trzcińsku, i kierując się najpierw
niebieskim szlakiem, przeszłam opodal kościółka w Trzcińsku, dalej przez most
na rzece Bóbr, a potem weszłam w górzysty las. Po około 30 minutach marszu,
doszłam do szlaku czerwonego, gdzie też pojawili się nagle liczni turyści,
zmierzający na najatrakcyjniejszy punkt widokowy Gór Sokolich, które są częścią
większego pasma - Rudaw Janowickich, na Sokolik Duży (623 m n.p.m.).
Od Przełączki (525 m n.p.m.), gdzie doszedł właśnie czerwony
szlak, szłam jeszcze około 15-20 minut do podnóża wielkiej skały, obleganej przez turystów oraz miłośników wspinaczki. Gdy weszłam po schodach metalowych na platformę widokową na szczycie skały, ujrzałam przepiękne widoki na całą Kotlinę Jeleniogórską oraz na góry...
Kościółek w Trzcińsku...
Na niebieskim szlaku...
Sokoliki...
Widoki ze szczytu Sokolika Dużego...
Punkt widokowy na Husyckich Skałach...
I widoki z niego...
Na Sokolik Duży i Mały...
Schronisko "Szwajcarka"
Parking...
Sokoliki z drogi asfaltowej...
Krzyż przydrożny w Trzcińsku...
Rzeka Bóbr...
Stary drogowskaz w Janowicach Wielkich...
Tory kolejowe...
Dwór w Janowicach Wielkich...
Brama wejściowa...
Kościół gotycki...
Kościół parafialny...
Krucyfiks przy kościele gotyckim...
Stary zegar na wieży starszego kościoła:)
Dalej poszłam z powrotem w stronę Przełączki, odkąd
czerwonym szlakiem, po około 150 m, dotarłam do kolejnej atrakcji Rudaw
Janowickich – Husyckich Skał. To również jest punkt widokowy, z którego widać z
kolei dobrze oba Sokoliki (Duży i Mały).
Z tablicy informacyjnej
dowiedziałam się, czemu skały te noszą taką nazwę. Otóż wiadomo, że w nocy z
11/12 sierpnia 1434 roku, z położonego nieco wyżej (na Krzyżnej Górze – 654 m
n.p.m.) płonącego zamku Sokolec, uciekali w ciemnościach husyci na koniach,
którzy nie spostrzegli na czas 20 – metrowej przepaści, znajdującej się właśnie
tu, i wraz z końmi wpadli w nią nieszczęśliwie, najprawdopodobniej ginąc wszyscy
na miejscu…
Dalej poszłam w stronę schroniska górskiego „Szwajcarka”
(520 m n.p.m.). Budynek ten został zbudowany w 1823 roku, w stylu tyrolskim. Pod
schroniskiem znajduje się skrzyżowanie szlaków turystycznych i parking dla aut.
Ja zeszłam do drogi niebieskim szlakiem, by dalej podążyć asfaltem do Trzcińska
oraz do Janowic Wielkich.
Janowice Wielkie, które powstały najprawdopodobniej w XIII
wieku i stały się własnością rycerza Bolcze, który wzniósł na wzgórzu, w lesie
zamek, mają też trzy inne ciekawe zabytki. Są to: zespół pałacowy, w którym
mieści się obecnie Dom Opieki Społecznej i dwa kościoły, położone tuż obok
siebie.
Pierwotnie istniał tu w XIV w. dwór obronny, który na początku XVII wieku został przebudowany w stylu renesansowym. Został on jednak zniszczony w czasie wojny trzydziestoletniej. Odbudowano go niebawem i rozbudowano pod koniec XVIII w. w stylu barokowym. Otaczający go park pochodzi z XIX wieku. Od 1962
roku jest tu Dom Opieki Społecznej. Pałac położony jest nad Bobrem, nad którym
jest kamienny most.
Idąc dalej, napotkałam po krótkiej chwili dwa kościoły,
pierwszy to gotycki kościół p.w. Wniebowzięcia NMP, zbudowany w XV wieku. W
XVIII wieku został przebudowany w stylu barokowym. Wewnątrz jest cenne
wyposażenie.
Drugi kościół to nowsza budowla. Jest to obecnie kościół
parafialny p.w. Chrystusa Króla, pochodzący z XVIII wieku. Pierwotnie był to
kościół ewangelicki; wewnątrz jest skromniejsze wyposażenie.
Tutaj moja wycieczka już skończyła się, wróciłam na stację
PKP i wsiadłam do wieczornego pociągu powrotnego…
Ania.
Źródło
– Słownik geografii turystycznej Sudetów – Kotlina Jeleniogórska.
Komentarze