"O Wyszehradzie, Praga"

Legendarna księżniczka Libusza, była córką również legendarnego władcy czeskiego Kroka, następcy praojca Czecha. Miała dwie siostry: Kazi i Tetkę. Kazi była zielarką i lekarką, a Tetka założyła gród Tetin nad rzeką Berounką. Podobno Tetka propagowała wszelkie dawne zabobony i proponowała ludowi odprawianie bałwochwalczych ceremonii.

Najmądrzejsza była jednak Libusza, która została założycielką Pragi. Podobno umiała też dobrze wróżyć, przepowiedziała wszak wielką i sławetną przyszłość Pragi:)

W Kronice Kosmasa została opisana jako roztropna władczyni, dobra dla swojego ludu, gdyż to właśnie ona po śmierci ojca Kroka została wybrana na jego następcę. Wyszła za Przemysła Oracza, który dał początek dynastii Przemyślidów. Libusza i Przemysł Oracz mieli żyć na pocz. VIII w., zaś gród obronny, który wznieśli, miał znajdować się właśnie na Wyszehradzie.

Słowo Praga oznacza być może „próg”, symbolizujący istniejące wtedy na granicach miasta progi czyli strażnice, bramy, przez które jak przez próg mogli według podań wkroczyć do miasta tylko przyjaźni lub niegroźni.

Dziś możemy znaleźć tu romańską rotundę św. Marcina z XI w. wzniesioną przez Wratysława II (1032-1092) – pierwszego króla Czech.

Również Wratysław wzniósł bazylikę romańską pw. św. Piotra i św. Pawła, która spłonęła w 1249 r. Na jej fundamentach ponad dwa wieki później, król czeski Karol IV Luksemburski (1316-1378) wzniósł dzisiejszy gotycki kościół pod tym samym wezwaniem. Kościół jest dziś udostępniony dla zwiedzających. Zdobi go piękny gotycki portal i mozaikowe drzwi. Świątynia była przebudowywana jeszcze w stylu neogotyckim. Wewnątrz znajdują się tez relikwie św. Longina. Według legendy w czasie wojen husyckich, husyci wrzucili kamienną trumnę ze zwłokami św. Longina do pobliskiej Wełtawy, po czym zaczęła się ona unosić na wodzie, a ciało opadło na dno drążąc niesamowitą głębinę pod wyszehradzką skałą. Podobno nad tym miejscem ujrzano też gwiazdy.

Historia Wyszehradu:

Według średniowiecznych dzieł hagiograficznych - kronikarzy: Kosmasa – XII w. i Dalimila - XIV w., gród na Wyszehradzie istniał już na pocz. VIII w., za czasów legendarnej Libuszy i Przemysła Oracza. Jednak według badań archeologicznych pierwszy gród obronny powstał tu dopiero w X w. Znaleziono tu denary z XI w., co świadczy o tym, iż znajdowała się tu książęca mennica. Ze źródeł historycznych wiadomo, ze istniał tu też nieznany kościół św. Klemensa i inne romańskie świątynie. Za Karola IV Luksemburskiego, w XIV w. zburzono wiele romańskich świątyni na rzecz budynków kapituły wyszehradzkiej. W czasie wojen husyckich, w 1420 r. Wyszehrad został zniszczony przez husytów. Po wojnie 30-letniej wysiedlono Wyszehrad całkowicie i utworzono tu ufortyfikowaną twierdzę. Zaś w XIX w. powstał też tu park.

Ania.

Źródło – Wikipedia i http://prawiewszystkoopradze.blogspot.com/html