„W Liptowskim Mikułaszu, w północnej Słowacji”

Autor: w dniu
Liptowski Mikułasz (Liptovský Mikuláš) to miasto położone w centrum krainy historycznej zwanej Liptowem, nad rzeką Wag i nad wschodnim krańcem Jeziora Liptowskiego, czyli nad Liptovską Marą. Na północ od miasta znajdują się Góry Choczańskie i Tatry Zachodnie, a od południa są Tatry Niżne.

Najstarszym zabytkiem w tym mieście jest gotycki kościół p.w. św. Mikołaja z końca XIII wieku. Niestety gdy byłam w Liptowskim Mikułaszu był zamknięty. Został on wzniesiony w miejscu starszej romańskiej świątyni. W XV wieku kościół został rozbudowany. Wewnątrz znajdują się trzy gotyckie ołtarze: ołtarz główny św. Mikołaja z około 1500 roku, ołtarz boczny Panny Maryi z lat 1470-80 i drugi ołtarz boczny Bożego Ciała z około 1520 roku.

 Gotycki kościół św. Mikołaja...


 Dwór Pongraczów...


 Ratusz od strony placu Wyzwolicieli...
 Rynek z niską zabudową...


 Fontanna...






Na placu Wyzwolicieli...

Dwór Pongraczów i kościół św.Mikołaja...

 Rzeka Wag i widok na Tatry...


Naprzeciw kościoła stoi najstarszy świecki budynek w mieście z połowy XV wieku, w którym mieściła się Pongracovska Kuria, czyli Dwór Pongraczów, szlacheckiego, węgierskiego rodu, do którego przez długi czas należał Liptowski Mikułasz. Budynek ten, podobnie jak i kościół św. Mikołaja otoczono już w XV wieku murami obronnymi. Dwór Pongraczów był później wielokrotnie przebudowywany, przy czym częściowo zatracił swój gotycki wygląd.

Na rynku znajdziemy zabytkowe, niskie domy mieszczańskie, z cukierniami, restauracjami i sklepikami, a także współczesną fontannę.


Ciekawostką jest, że w Liptowskim Mikułaszu sąd skazał w 1713 roku Juraja Janosika na śmierć i dlatego znajduje się tu urządzona w muzeum Janka Kral'a izba tortur, w której podobno go torturowano… Warto dodać, że Juraj (Jerzy) Janosik nie był postacią legendarną, lecz prawdziwą. Był Słowakiem i urodził się w Terchovej (gdzie znajduje się jego pomnik oraz muzeum) w 1688 roku. W latach 1710-13 należał do bandy zbójników, a od 1711 był już jej harnasiem. Wraz z nimi rabował bogatych kupców i inne zamożne osoby, przy czym łupy podobno nie trafiały, jak głoszą legendy w ręce ubogich, lecz w ręce samych zbójników. Jedynie czasami obdarowywał tymi skarbami wiejskie dziewczęta... Legendę o jego szlachetnych czynach, a także polskim pochodzeniu dopisano dopiero później, w polskiej literaturze... Także już pod koniec XVIII wieku na Słowacji okrzyknięto go bohaterem narodowym i zaczęto tworzyć opowieści o nim i o tym jak podobno kradł bogatym, a rozdawał biednym... W 1713 roku w Liptowskim Mikułaszu stracono Janosika, przez powieszenie go na haku za żebro. 


Na moich zdjęciach jest gotycki kościół św. Mikołaja, budynek Dworu Pongraczów  na placu Wyzwolicieli, ratusz i ryneczekJ

Ania.


Źródło – "Słowacja – przewodnik turystyczny – Wędrówki po regionach", ulotki z Informacji Turystycznej w Liptowskim Mikułaszu i Wikipedia.


Komentarze

makroman pisze…
Ślicznie utrzymane miasto, byłem kilka razy. Rzeźb Janosika jest w okolicach sporo. W zasadzie w tamtych terenach trudno mówić o narodowości, zwłaszcza przed drugą połową XIX wieku. Dziś przypisuje się miejscowym narodowość na podstawie miejsca urodzenia, ale tam byli i Polacy i Węgrzy i Austriacy i Czesi a najwięcej było... miejscowych i właśnie tak o sobie myśleli.
W końcu tam sięgają jedne z moich korzeni ;)
25 lutego, 2017
wkraj pisze…
Patrząc na tą fontannę uzmysłowiłem sobie, że byłem w tym mieście. Okolice są piękne i oferują wiele atrakcji. Ładnie pokazałaś wszystkie ciekawe miejsca warte zobaczenia.
Pozdrawiam.
26 lutego, 2017
Ania27 pisze…
Nie wiedziałam, że mają tam więcej pomników Janosika w okolicy... Ja niestety nie trafiłam na żaden. Dzięki za ciekawy komentarz, pozdrawiam:)
26 lutego, 2017
makroman pisze…
Chyba w Hybem jest taka fajna przydrożna figura Juraja Janosika, poza tym np. w Vychodnej mieszkają ludzie którzy statystowali przy czechosłowackiej wersji filmowej jego przygód i bardzo barwnie na ten temat opowiadają. Np. o tym jak kręcono w Zakopanem i do restauracji weszli z nabitymi pistoletami a biedni milicjanci przeżyli horror, bojąc się że w razie nie podjęcia interwencji oberwą od przełożonych, a w razie podjęcia ... rozpętają skandal międzynarodowy i ... też oberwą ;)
01 marca, 2017
Prześlij komentarz

Znajdź hotel, apartament lub dom do wynajęcia

 

Najlepsza wyszukiwarka tanich lotów

Popularne artykuły

„Wioska Ślężan i cmentarzysko kurhanowe w Będkowicach sprzed około 1200 lat”

We wsi Będkowice, na najniższych stokach Ślęży znajduje się odtworzona prastara osada Ślężan i cmentarzysko kurhanowe sprzed 1200 lat. Wejścia do grodu strzegą trzy drewniane rzeźby wojowników… Dziś możemy podziwiać drewnianą bramę wejściową i dwie odtworzone chaty z wioski Ślężan. Są też stare tablice kamienne zebrane w dwóch miejscach, z terenu góry Ślęży bądź innych grodzisk w Polsce, np. Bolesławiec – ruina grodu, czy Wały Śląskie… Są one już dzisiaj obrośnięte mchem, a niektóre nawet połamane… Informują o istnieniu innych grodów bądź np. rzeźb kultowych na Ślęży. Jest tez drewniana wiata i kilka tablic na temat wioski… Około 300 metrów za wioską Ślężan, znajduje się, w lesie, zachowane cmentarzysko kurhanowe sprzed 1200 lat. Wytyczona, wąska ścieżka (czarny szlak archeologiczny – z misiem) prowadzi nas pośród słabo widocznych stożków kurhanowych, gdzie składano spalone szczątki… Również przy czerwonym szlaku archeologicznym, czyli przy głównej, leśnej drodze możemy obej...

Tajemnicza góra Ślęża

„TAJEMNICZA GÓRA ŚLĘŻA” „Najstarsze ślady osadnictwa wokół Ślęży…” Najstarsze ślady bytności na górze Ślęży pochodzą z młodszej epoki kamienia (neolitu). Pozostawiły je plemiona tzw. kultury pucharów lejowatych (3000-1700 r. p.n.e.). Znaleziskami z tego okresu jest na przykład figurka przedstawiająca barana z Jordanowa, związana najprawdopodobniej z kultem bóstw w zwierzęcej postaci. Człowiek z tamtego okresu zajmował się uprawą roli, myślistwem, łowiectwem i hodowlą zwierząt. Lepił z gliny naczynia, czasem pięknie ozdobione. Wiadomo, że w Jordanowie wydobywano wówczas nefryt, z którego wyrabiano siekierki i topory, zaś na pobliskiej Raduni eksploatowano serpentyn w tym samym celu. Na szczycie Raduni udało się odnaleźć toporek kamienny z tamtych czasów.

„Srebrną Drogą na Wielką Sowę”

Fioletowy szlak, czyli o wyjątkowo niespotykanym kolorze, wiedzie od Przełęczy Walimskiej, prawie na szczyt Wielkiej Sowy, jednak nieopodal niej zakręca w dół, w stronę Przełęczy Sokolej. Dlatego my skręciliśmy tu w stronę szlaku żółtego prowadzącego z Małej Sowy na Wielką Sowę i łącząc się z nim, dotarliśmy na szczyt Wielkiej Sowy. Warto dodać, że cała ta trasa jest bardzo okrężna, za to łagodna w podejściu, bez żadnych większych wzniesień. Jest też piękna widokowo.

Szlakiem z Głuszycy Górnej do Czech...

„Szlakiem z Głuszycy Górnej do Czech…” Szlak prowadzący z Głuszycy Górnej do granicy polsko-czeskiej i dalej do Janoviček i Broumova jest bardzo malowniczy, zwłaszcza kiedy trafić na dobrą pogodę i w miarę „zieloną” porę roku. Spacer zaczyna się na skrzyżowaniu w Głuszycy Górnej, w miejscu gdzie znajduje się ostatni przystanek dla busa. Odtąd trzeba podążać pieszo… Po ominięciu kilku gospodarstw, zaczyna się las. Tuż przed granicą jest oznakowane rozwidlenie, w stronę schroniska „Andrzejówka” (15,5 km) i przejścia granicznego Łomnica-Ruprechticky Spicak (9,15 km, zielony szlak) oraz w stronę Łomnicy (8,85 km, czerwony szlak). Wkrótce dochodzimy do Przełęczy pod Czarnochem (660 m n.p.m.) i granicy polsko-czeskiej, gdzie są mapy turystyczne i wiata z ławkami. Po czeskiej stronie wyłaniają się Janovicky, długa, letniskowa wieś. Na jej początku napotykamy pensjonat i restaurację „Penzion Zameček”. Mijamy bardzo ładne widoki, na okoliczne pola i góry. Warto dodać, że prawej stronie, stoi ba...

„Adrszpaskie Skalne Miasto i Szmaragdowe Jeziorko, Czechy”

Wiosną tego roku Koleje Dolnośląskie uruchomiły bezpośrednie, weekendowe oraz świąteczne połączenie kolejowe z Wrocławia do Adrszpachu. Wieczorem, jest też pociąg powrotny. Na razie jest to połączenie jedynie na wiosnę i na lato.   Pociąg ten jedzie przez Wałbrzych, Mieroszów, Mezimesti i Teplice nad Metuji, a także zatrzymuje się na stacji Teplice Skaly - u wejścia do Teplickiego Skalnego Miasta. Już teraz, mnóstwo turystów korzysta z tego wygodnego połączenia:) 

„Zima w Adršpašskich Skalach, Czechy”

Adršpašskie Skaly to część Adršpašsko-Teplickich Skal. Są one położone kilkanaście km od polsko-czeskiej granicy (Golińsk-Starostin), w miejscowości Adršpach. To skalne miasto jest czynne przez cały rok. Latem można również uczestniczyć w rejsie po jeziorku, na terenie rezerwatu są różne formy skalne o oryginalnych nazwach, np. Głowa Cukru, Kochankowie, Starosta i Starościna, itp. oraz Szmaragdowe Jeziorko. Warto dodać , że w 1770 roku skalne miasto odwiedził pisarz i poeta niemiecki Johann Wolfgang Goethe. Do skał można się dostać autem, autobusem, ale także pociągiem, który często kursuje od granicznej stacji w Mezimesti. A stacyjka znajduje się tuż przy wejściu do skalnego miasta. Zamarznięty wodospad... Schody do jeziorka... Ania.

„Karkonosze: Szrenica, Źródło Łaby, "Labska Bouda", Łabski Wodospad, "Schronisko pod Łabskim Szczytem", Szklarska Poręba”

Latem wybrałam się w Karkonosze. Ze Szklarskiej Poręby wjechałam dwuetapowym wyciągiem krzesełkowym na Szrenicę (1362 m n.p.m.), a dalej poszłam zielonym szlakiem, który omija sam szczyt Szrenicy z lewej strony, także omijając schronisko turystyczne „Szrenica”. Ze ścieżki tej możemy oglądać piękne widoki na grzbiet Karkonoszy w stronę Śnieżnych Kotłów, widać też w dole Szklarską Porębę.

Pomóż w utrzymaniu naszego bloga :)

Postaw mi kawę na buycoffee.to