„Janska Dolina w Tatrach Niżnych, Słowacja”

Autor: w dniu
Janska Dolina znajduje się w Tatrach Niżnych, u jej wylotu leży miejscowość Liptovsky Jan. Gdyby przejść się nią daleko do końca, to można by wejść niebieskim szlakiem na takie szczyty Tatr Niżnych jak Dziumbier (Dumbier) (2043 m) czy Kraliczka (Kralička) (1807 m). Jest to jednak bardzo daleka i trudna trasa. Dziumbier jest też najwyższym szczytem Tatr Niżnych.

Ja przemierzyłam jedynie fragment tej pięknej doliny, docierając do miejsca, gdzie jest skręt do Stanišovskiej Jaskini. Tej jednak nie zwiedziłam… W Janskiej Dolinie znajduje się też więcej jaskiń, są to, np. Biela Jaskyňa czy Medvedia Jaskyňa.

  
 W Janskiej Dolinie...





 Potok Szczawnica...

 Jarzębina...

 Potok Szczawnica...

 Mapa Janskiej Doliny...
 Wejście do Stanišovskiej Jaskini...
Najdalszy punkt mojej wycieczki - jaskinia...
 Motylek...

Dzwonek alpejski...

Warto dodać, że dnem Janskiej Doliny płynie malowniczy potok o nazwie Szczawnica (Štiavnica), który ma swe źródło aż pod szczytem o nazwie Štiavnica (2025 m). Występuje tu dużo ciekawych zwierząt, m.in.: wilki, dziki, rysie, jelenie, sarny oraz niedźwiedzie. Powinny znaleźć się też takie rzadko spotykane kwiaty jak np. szarotka alpejska czy dzwonek alpejski, który udało mi się napotkać:) W 1978 roku powstał Park Narodowy "Niżne Tatry" i jest to największy park narodowy na Słowacji. W jego skład wchodzi także Janska Dolina.

Gdy byłam w Janskiej Dolinie upały sięgały prawie 40 stopni w słońcu, zaś plusem była stale słoneczna aura…

Na moich zdjęciach jest fragment Janskiej Doliny.

Ania.

Źródło - http://www.janskadolina.sk/janska-dolina


Komentarze

makroman pisze…
Dodajmy do tego świetną infrastrukturę i znacznie mniejsze tłumy niż u nas. Ten asfalt ciut mirzi, ale na szczęście kończy się za jakiś czas.
21 marca, 2017
Ania27 pisze…
Na szlaku rzeczywiście mniej turystów niż w polskich Tatrach, i co za tym idzie więcej spokoju i ciszy wokół:) Pozdrawiam...
23 marca, 2017
wkraj pisze…
Bardzo lubię spacery górskimi dolinami, gdy są celem samym w sobie. Niespiesznie idąc, można się do woli zachwycać mijanymi krajobrazami. Co innego, gdy wychodzisz w wyższe partie gór. Wtedy droga się dłuży, a spacer po asfalcie skutecznie męczy nogi, jeszcze zanim zacznie się właściwa wycieczka. W Tatrach to niestety norma.
Pozdrawiam.
24 marca, 2017
Ania27 pisze…
Ja też lubię spacery górskimi dolinami, na spokojnie można podziwiać ciekawe widoki wokół:)A są one najczęściej przepiękne; takie spacery dolinami to prawie sam odpoczynek! Pozdrawiam!
25 marca, 2017
Prześlij komentarz

Znajdź hotel, apartament lub dom do wynajęcia

 

Najlepsza wyszukiwarka tanich lotów

Popularne artykuły

„Wioska Ślężan i cmentarzysko kurhanowe w Będkowicach sprzed około 1200 lat”

We wsi Będkowice, na najniższych stokach Ślęży znajduje się odtworzona prastara osada Ślężan i cmentarzysko kurhanowe sprzed 1200 lat. Wejścia do grodu strzegą trzy drewniane rzeźby wojowników… Dziś możemy podziwiać drewnianą bramę wejściową i dwie odtworzone chaty z wioski Ślężan. Są też stare tablice kamienne zebrane w dwóch miejscach, z terenu góry Ślęży bądź innych grodzisk w Polsce, np. Bolesławiec – ruina grodu, czy Wały Śląskie… Są one już dzisiaj obrośnięte mchem, a niektóre nawet połamane… Informują o istnieniu innych grodów bądź np. rzeźb kultowych na Ślęży. Jest tez drewniana wiata i kilka tablic na temat wioski… Około 300 metrów za wioską Ślężan, znajduje się, w lesie, zachowane cmentarzysko kurhanowe sprzed 1200 lat. Wytyczona, wąska ścieżka (czarny szlak archeologiczny – z misiem) prowadzi nas pośród słabo widocznych stożków kurhanowych, gdzie składano spalone szczątki… Również przy czerwonym szlaku archeologicznym, czyli przy głównej, leśnej drodze możemy obej...

Tajemnicza góra Ślęża

„TAJEMNICZA GÓRA ŚLĘŻA” „Najstarsze ślady osadnictwa wokół Ślęży…” Najstarsze ślady bytności na górze Ślęży pochodzą z młodszej epoki kamienia (neolitu). Pozostawiły je plemiona tzw. kultury pucharów lejowatych (3000-1700 r. p.n.e.). Znaleziskami z tego okresu jest na przykład figurka przedstawiająca barana z Jordanowa, związana najprawdopodobniej z kultem bóstw w zwierzęcej postaci. Człowiek z tamtego okresu zajmował się uprawą roli, myślistwem, łowiectwem i hodowlą zwierząt. Lepił z gliny naczynia, czasem pięknie ozdobione. Wiadomo, że w Jordanowie wydobywano wówczas nefryt, z którego wyrabiano siekierki i topory, zaś na pobliskiej Raduni eksploatowano serpentyn w tym samym celu. Na szczycie Raduni udało się odnaleźć toporek kamienny z tamtych czasów.

„Srebrną Drogą na Wielką Sowę”

Fioletowy szlak, czyli o wyjątkowo niespotykanym kolorze, wiedzie od Przełęczy Walimskiej, prawie na szczyt Wielkiej Sowy, jednak nieopodal niej zakręca w dół, w stronę Przełęczy Sokolej. Dlatego my skręciliśmy tu w stronę szlaku żółtego prowadzącego z Małej Sowy na Wielką Sowę i łącząc się z nim, dotarliśmy na szczyt Wielkiej Sowy. Warto dodać, że cała ta trasa jest bardzo okrężna, za to łagodna w podejściu, bez żadnych większych wzniesień. Jest też piękna widokowo.

Szlakiem z Głuszycy Górnej do Czech...

„Szlakiem z Głuszycy Górnej do Czech…” Szlak prowadzący z Głuszycy Górnej do granicy polsko-czeskiej i dalej do Janoviček i Broumova jest bardzo malowniczy, zwłaszcza kiedy trafić na dobrą pogodę i w miarę „zieloną” porę roku. Spacer zaczyna się na skrzyżowaniu w Głuszycy Górnej, w miejscu gdzie znajduje się ostatni przystanek dla busa. Odtąd trzeba podążać pieszo… Po ominięciu kilku gospodarstw, zaczyna się las. Tuż przed granicą jest oznakowane rozwidlenie, w stronę schroniska „Andrzejówka” (15,5 km) i przejścia granicznego Łomnica-Ruprechticky Spicak (9,15 km, zielony szlak) oraz w stronę Łomnicy (8,85 km, czerwony szlak). Wkrótce dochodzimy do Przełęczy pod Czarnochem (660 m n.p.m.) i granicy polsko-czeskiej, gdzie są mapy turystyczne i wiata z ławkami. Po czeskiej stronie wyłaniają się Janovicky, długa, letniskowa wieś. Na jej początku napotykamy pensjonat i restaurację „Penzion Zameček”. Mijamy bardzo ładne widoki, na okoliczne pola i góry. Warto dodać, że prawej stronie, stoi ba...

„Adrszpaskie Skalne Miasto i Szmaragdowe Jeziorko, Czechy”

Wiosną tego roku Koleje Dolnośląskie uruchomiły bezpośrednie, weekendowe oraz świąteczne połączenie kolejowe z Wrocławia do Adrszpachu. Wieczorem, jest też pociąg powrotny. Na razie jest to połączenie jedynie na wiosnę i na lato.   Pociąg ten jedzie przez Wałbrzych, Mieroszów, Mezimesti i Teplice nad Metuji, a także zatrzymuje się na stacji Teplice Skaly - u wejścia do Teplickiego Skalnego Miasta. Już teraz, mnóstwo turystów korzysta z tego wygodnego połączenia:) 

„Zima w Adršpašskich Skalach, Czechy”

Adršpašskie Skaly to część Adršpašsko-Teplickich Skal. Są one położone kilkanaście km od polsko-czeskiej granicy (Golińsk-Starostin), w miejscowości Adršpach. To skalne miasto jest czynne przez cały rok. Latem można również uczestniczyć w rejsie po jeziorku, na terenie rezerwatu są różne formy skalne o oryginalnych nazwach, np. Głowa Cukru, Kochankowie, Starosta i Starościna, itp. oraz Szmaragdowe Jeziorko. Warto dodać , że w 1770 roku skalne miasto odwiedził pisarz i poeta niemiecki Johann Wolfgang Goethe. Do skał można się dostać autem, autobusem, ale także pociągiem, który często kursuje od granicznej stacji w Mezimesti. A stacyjka znajduje się tuż przy wejściu do skalnego miasta. Zamarznięty wodospad... Schody do jeziorka... Ania.

„Karkonosze: Szrenica, Źródło Łaby, "Labska Bouda", Łabski Wodospad, "Schronisko pod Łabskim Szczytem", Szklarska Poręba”

Latem wybrałam się w Karkonosze. Ze Szklarskiej Poręby wjechałam dwuetapowym wyciągiem krzesełkowym na Szrenicę (1362 m n.p.m.), a dalej poszłam zielonym szlakiem, który omija sam szczyt Szrenicy z lewej strony, także omijając schronisko turystyczne „Szrenica”. Ze ścieżki tej możemy oglądać piękne widoki na grzbiet Karkonoszy w stronę Śnieżnych Kotłów, widać też w dole Szklarską Porębę.

Pomóż w utrzymaniu naszego bloga :)

Postaw mi kawę na buycoffee.to