„Liptowski Jan – zabytkowa wieś na Słowacji”

Autor: w dniu
U wylotu Janskiej Doliny w Tatrach Niżnych, znajduje się malownicza wieś o nazwie Liptovsky Jan (Liptowski Jan). Jest ona też położona niedaleko miasta Liptowski Mikułasz i w sercu Liptowa. 

Co ciekawe pierwotnie wieś ta w średniowieczu nazywała się Świętym Janem, zaś na początku XX wieku Liptowskim Świętym Janem, a dopiero od lat 60-tych XX wieku nosi obecną nazwę Liptowski Jan.

Już z daleka rzucił mi się w oczy średniowieczny, gotycki kościół p.w. św. Jana Chrzciciela z 1380 roku. Niestety był zamknięty, a jego wnętrze mogłam tylko pooglądać przez kratę…Kościół ten został zbudowany w miejscu starszego kościółka, wzniesionego w podzięce za zwycięstwo nad Tatarami. Od jego wezwania wieś otrzymała nazwę.

Liptowski Jan to również uzdrowisko, znane są dobrze tutejsze wody termalne, a atrakcję stanowi dla przyjeżdżających jeden z licznych w okolicy basenów termalnych.

 Liptowski Jan od strony Janskiej Doliny...
 Gotycki kościół...



Wnętrze gotyckiego kościoła...
 Zabytkowa uliczka Svatojanska...
Najprawdopodobniej dawne spichlerze...







 Kościół ewangelicki...

           
Ciekawostką jest to, że zachowało się tu aż 16 kaszteli - dworów obronnych, należących dawniej do bogatej części ludności we wsi, natomiast ubożsi mieszkali w zwykłych domkach. Najprawdopodobniej uliczka z takimi zwykłymi domkami zachowała się niedaleko kościoła gotyckiego i widnieje na moich zdjęciach. 

We wsi znajduje się też drugi kościół, ewangelicki, pochodzący z XVIII wieku. 


Ania.

Źródło – Wikipedia.


Komentarze

makroman pisze…
Tych świętych było tam znacznie więcej, Jednak władze komunistyczne nie napotykając większego oporu społecznego "zdechrystianizowały" mapę Czechosłowacji.

Zawsze urzekał mnie szczytowy układ domostw, choć zdaję sobie sprawę że kalenicowy jest i bardziej odporny na przenoszenie pożarów, i jednocześnie elegantszy. U nas zresztą tež mnóstwo domów stawiano szczytem do placu (rynku) lub ulicy. Dopiero gdy zaczęto egzekwować polecenia królewskie, maskowano takie dachy wysokimi attykami. Wystarczy spojrzeč z góry choćby na dachy Kazimierza nad Wisłą.
28 marca, 2017
wkraj pisze…
Prawie jak w skansenie. Ludzi nie widać, pustka wokół potęguje takie wrażenie.
Pozdrawiam.
29 marca, 2017
Ania27 pisze…
Był upalny, letni dzień, i wczesne popołudnie, prawdopodobnie wszyscy gdzieś się schowali przed tym gorącem; tylko nieliczni chodzili ulicami, ogólnie rzeczywiście było raczej pusto we wsi - pamiętam, że upały sięgały wtedy zenitu:)Pozdrawiam...
30 marca, 2017
Kris Beskidzki pisze…
Bardzo ciekawa miejscowość, a zarazem ciekawy wpis :)
31 marca, 2017
Prześlij komentarz

Znajdź hotel, apartament lub dom do wynajęcia

 

Najlepsza wyszukiwarka tanich lotów

Popularne artykuły

„Wioska Ślężan i cmentarzysko kurhanowe w Będkowicach sprzed około 1200 lat”

We wsi Będkowice, na najniższych stokach Ślęży znajduje się odtworzona prastara osada Ślężan i cmentarzysko kurhanowe sprzed 1200 lat. Wejścia do grodu strzegą trzy drewniane rzeźby wojowników… Dziś możemy podziwiać drewnianą bramę wejściową i dwie odtworzone chaty z wioski Ślężan. Są też stare tablice kamienne zebrane w dwóch miejscach, z terenu góry Ślęży bądź innych grodzisk w Polsce, np. Bolesławiec – ruina grodu, czy Wały Śląskie… Są one już dzisiaj obrośnięte mchem, a niektóre nawet połamane… Informują o istnieniu innych grodów bądź np. rzeźb kultowych na Ślęży. Jest tez drewniana wiata i kilka tablic na temat wioski… Około 300 metrów za wioską Ślężan, znajduje się, w lesie, zachowane cmentarzysko kurhanowe sprzed 1200 lat. Wytyczona, wąska ścieżka (czarny szlak archeologiczny – z misiem) prowadzi nas pośród słabo widocznych stożków kurhanowych, gdzie składano spalone szczątki… Również przy czerwonym szlaku archeologicznym, czyli przy głównej, leśnej drodze możemy obej...

Tajemnicza góra Ślęża

„TAJEMNICZA GÓRA ŚLĘŻA” „Najstarsze ślady osadnictwa wokół Ślęży…” Najstarsze ślady bytności na górze Ślęży pochodzą z młodszej epoki kamienia (neolitu). Pozostawiły je plemiona tzw. kultury pucharów lejowatych (3000-1700 r. p.n.e.). Znaleziskami z tego okresu jest na przykład figurka przedstawiająca barana z Jordanowa, związana najprawdopodobniej z kultem bóstw w zwierzęcej postaci. Człowiek z tamtego okresu zajmował się uprawą roli, myślistwem, łowiectwem i hodowlą zwierząt. Lepił z gliny naczynia, czasem pięknie ozdobione. Wiadomo, że w Jordanowie wydobywano wówczas nefryt, z którego wyrabiano siekierki i topory, zaś na pobliskiej Raduni eksploatowano serpentyn w tym samym celu. Na szczycie Raduni udało się odnaleźć toporek kamienny z tamtych czasów.

„Srebrną Drogą na Wielką Sowę”

Fioletowy szlak, czyli o wyjątkowo niespotykanym kolorze, wiedzie od Przełęczy Walimskiej, prawie na szczyt Wielkiej Sowy, jednak nieopodal niej zakręca w dół, w stronę Przełęczy Sokolej. Dlatego my skręciliśmy tu w stronę szlaku żółtego prowadzącego z Małej Sowy na Wielką Sowę i łącząc się z nim, dotarliśmy na szczyt Wielkiej Sowy. Warto dodać, że cała ta trasa jest bardzo okrężna, za to łagodna w podejściu, bez żadnych większych wzniesień. Jest też piękna widokowo.

Szlakiem z Głuszycy Górnej do Czech...

„Szlakiem z Głuszycy Górnej do Czech…” Szlak prowadzący z Głuszycy Górnej do granicy polsko-czeskiej i dalej do Janoviček i Broumova jest bardzo malowniczy, zwłaszcza kiedy trafić na dobrą pogodę i w miarę „zieloną” porę roku. Spacer zaczyna się na skrzyżowaniu w Głuszycy Górnej, w miejscu gdzie znajduje się ostatni przystanek dla busa. Odtąd trzeba podążać pieszo… Po ominięciu kilku gospodarstw, zaczyna się las. Tuż przed granicą jest oznakowane rozwidlenie, w stronę schroniska „Andrzejówka” (15,5 km) i przejścia granicznego Łomnica-Ruprechticky Spicak (9,15 km, zielony szlak) oraz w stronę Łomnicy (8,85 km, czerwony szlak). Wkrótce dochodzimy do Przełęczy pod Czarnochem (660 m n.p.m.) i granicy polsko-czeskiej, gdzie są mapy turystyczne i wiata z ławkami. Po czeskiej stronie wyłaniają się Janovicky, długa, letniskowa wieś. Na jej początku napotykamy pensjonat i restaurację „Penzion Zameček”. Mijamy bardzo ładne widoki, na okoliczne pola i góry. Warto dodać, że prawej stronie, stoi ba...

„Adrszpaskie Skalne Miasto i Szmaragdowe Jeziorko, Czechy”

Wiosną tego roku Koleje Dolnośląskie uruchomiły bezpośrednie, weekendowe oraz świąteczne połączenie kolejowe z Wrocławia do Adrszpachu. Wieczorem, jest też pociąg powrotny. Na razie jest to połączenie jedynie na wiosnę i na lato.   Pociąg ten jedzie przez Wałbrzych, Mieroszów, Mezimesti i Teplice nad Metuji, a także zatrzymuje się na stacji Teplice Skaly - u wejścia do Teplickiego Skalnego Miasta. Już teraz, mnóstwo turystów korzysta z tego wygodnego połączenia:) 

„Zima w Adršpašskich Skalach, Czechy”

Adršpašskie Skaly to część Adršpašsko-Teplickich Skal. Są one położone kilkanaście km od polsko-czeskiej granicy (Golińsk-Starostin), w miejscowości Adršpach. To skalne miasto jest czynne przez cały rok. Latem można również uczestniczyć w rejsie po jeziorku, na terenie rezerwatu są różne formy skalne o oryginalnych nazwach, np. Głowa Cukru, Kochankowie, Starosta i Starościna, itp. oraz Szmaragdowe Jeziorko. Warto dodać , że w 1770 roku skalne miasto odwiedził pisarz i poeta niemiecki Johann Wolfgang Goethe. Do skał można się dostać autem, autobusem, ale także pociągiem, który często kursuje od granicznej stacji w Mezimesti. A stacyjka znajduje się tuż przy wejściu do skalnego miasta. Zamarznięty wodospad... Schody do jeziorka... Ania.

„Karkonosze: Szrenica, Źródło Łaby, "Labska Bouda", Łabski Wodospad, "Schronisko pod Łabskim Szczytem", Szklarska Poręba”

Latem wybrałam się w Karkonosze. Ze Szklarskiej Poręby wjechałam dwuetapowym wyciągiem krzesełkowym na Szrenicę (1362 m n.p.m.), a dalej poszłam zielonym szlakiem, który omija sam szczyt Szrenicy z lewej strony, także omijając schronisko turystyczne „Szrenica”. Ze ścieżki tej możemy oglądać piękne widoki na grzbiet Karkonoszy w stronę Śnieżnych Kotłów, widać też w dole Szklarską Porębę.

Pomóż w utrzymaniu naszego bloga :)

Postaw mi kawę na buycoffee.to