„W Górach Orlickich, Sudety Środkowe”

Wiosną wybrałam się na wycieczkę w Kotlinę Kłodzką. Celem były Góry Orlickie, które są położone na terenie Polski i Czech, jednak po polskiej stronie znajduje się jedynie ich niewielka część. Najpierw zamierzaliśmy dotrzeć do „Masarykovej Chaty”, czeskiego schroniska turystycznego, położonego  około 600 m na południe od szczytu Šerlicha (1025 m n.p.m.). Aby znaleźć się w tym miejscu, wjechaliśmy wyciągiem krzesełkowym z Zieleńca, a właściwie gondolą (gdyż były na tym wyciągu również dwa wagoniki - gondole) niemal pod samą „Masarykovą Chatę". Na Šerlichu było już dużo niedzielnych turystów, a wokół prażyło gorące słońce… Warto dodać, że na Šerlichu przebiega granica polsko-czeska.

„Masarykova Chata” została zbudowana przez Klub Czeskich Turystów z Hradca Kralove na początku XX wieku. W 1925 roku nastąpiło uroczyste otwarcie chaty. Nazwą, którą jej nadano, chciano uczcić 75-te urodziny T.G. Masaryka – pierwszego prezydenta Czechosłowacji. W 1935 roku przed schroniskiem ustawiono także popiersie T.G. Masaryka. Dziś w „Masarykovej Chacie” można zjeść dobry obiad lub napić się czeskiego piwa, a także przenocować.

 Przy dolnej stacji wyciągu krzesełkowego w Zieleńcu...

 Wagonik - gondola...

 Przy górnej stacji wyciągu, na Šerlichu...

 "Masarykova Chata"...

 Drogowskaz przy chacie turystycznej...

 Widoki w stronę Zieleńca...

 Czerwonym szlakiem w stronę Polomskiego Kopca... 

 W lesie...

 Na czerwonym szlaku...

 Polomsky Kopec...

 Panorama z Polomskiego Kopca...

 W stronę Orlicy/Vrchmezi...

Widoki z Vrchmezi/Orlicy...

 Szczyt Orlicy/Vrchmezi...

 Na zielonym szlaku, w stronę drogi asfaltowej...

Ostatni widok:)

Nasza dalsza trasa miała prowadzić w większości czerwonym szlakiem, a później kawałek zielonym, aż do asfaltowej drogi prowadzącej z Zieleńca do Dusznik Zdroju. Trasa ta, wiodąca poprzez las oraz miejscami przepiękna widokowo, prowadziła na prawie całym jej odcinku wzdłuż granicy polsko-czeskiej.

Kolejno przeszliśmy niezauważalnie przez szczyt Šerlicha (1025 m n.p.m.), następnie przez Polomsky Kopec (1050 m n.p.m.) – skąd roztaczały się wspaniałe widoki na czeską stronę Gór Orlickich, a dalej był już kolejny graniczny szczyt Vrchmezi, po polsku nazywany Orlicą (1084 m n.p.m.). Tutaj weszliśmy na zielony szlak, który schodząc w dół, zaprowadził nas aż do asfaltu. 

Można powiedzieć, że tutaj piesza wycieczka się zakończyłaJ Dodam, że trasa ta raz wiodła pod górę, a raz w dół, ale były to niewielkie wzniesienia, co czyniło spacer bardzo przyjemnym.

Ania.

Źródło – Wikipedia.