„Ruina zamku średniowiecznego Cisy, Dolny Śląsk”

Autor: w dniu
Wiosną wybrałam się na pieszą wycieczkę, którą rozpoczęłam w dzielnicy Świebodzic – Pełcznicy. Na samym końcu tej miejscowości, w prawo w las skręca zielony szlak. Prowadzi on aż do ruin zamku Cisy, które są położone na wzgórzu ponad potokiem Czyżynka. Spacer do zamku tą drogą trwa około 45 minut, a trasa ta jest pozbawiona wzniesień. Po drodze minęłam krzyż pokutny i przeszłam przez bród na rzeczce Czyżynce. Dalej było już tylko krótkie podejście na wzgórze zamkowe i po chwili ukazał nam się współczesny most nad dawną fosą, prowadzący do wolno dostępnych ruin zamku.

 Na zielonym szlaku, z Pełcznicy do ruin zamku Cisy...



Krzyż pokutny nieopodal zamku...
 Drogowskaz nieopodal zamku...

 Współczesny most nad dawną fosą...

 Ruiny zamku...





 Na dziedzińcu...
 Okrągła wieża...
 



 






Pierwsza pisemna wzmianka o zamku w tym miejscu pochodzi z 1243 roku, mogła to być jednak wtedy raczej tylko budowla drewniana. Prawdopodobnie dopiero gdzieś na przełomie XIII/XIV wieku wzniesiono tu kamienny zamek obronny, być może na polecenie księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I Surowego. Niebawem warownia przeszła w ręce rodu Boltzów ze Świdnicy. Zarówno oni, jak i następny książę świdnicko-jaworski Bolko II Mały rozbudowywali zamek. Bolko II Mały w drugiej połowie XIV wieku stał się kolejnym właścicielem zamku, który zapisał swojej bratanicy księżnej Agnieszce. Po śmierci tej ostatniej w 1392 roku zamek, podobnie jak całe księstwo świdnicko-jaworskie przeszły pod panowanie czeskie. Następnie zamek przechodził z rąk do rąk, aż w trakcie wojen husyckich został zburzony. Później zamek został odbudowany, aż został spalony w czasie wojny trzydziestoletniej. W późniejszych wiekach zamek znowu zmieniał właścicieli, i mimo, że ktoś po drodze usiłował zabezpieczyć ruiny, to inni podbierali sobie budulec dla własnych celów, przy czym zamek wciąż niszczał... Dopiero w 1927 roku po raz pierwszy udało się objąć zamek ochroną, zabezpieczyć i odrestaurować ruiny. Konserwację ruin kontynuowali już Polacy po II wojnie światowej, w latach 1961-69.

Dziś wokół zamku wiedzie ścieżka, którą można go obejść; na dziedziniec też można wejść, aby podziwiać okrągłą wieżę, na którą niestety nie można wchodzić. Zachowało się dużo fragmentów murów i ścian budynków. Zdobyty zamek robi duże wrażenieJ Będąc samochodem, można skrócić trasę dojścia i zaparkować w Cieszowie Górnym.

Ania.

Źródło - http://www.zamkipolskie.com/cisy1/cisy.html


Komentarze

Beskidnick pisze…
Zdecydowanie w takie miejsca wolę per pedes niż samochodem.
04 maja, 2018
wkraj pisze…
Teraz uświadomiłem sobie, że będąc w okolicy pominąłem to miejsce. To chyba magia Książa sprawia, że wolimy wybrać szlak idący w jego stronę. Ruiny dość okazałe, warte zobaczenia.
Pozdrawiam.
05 maja, 2018
Ania27 pisze…
wkraj - Ruiny zamku Cisy są zdecydowanie na uboczu, ale warto do nich podejść szlakiem, bo są bardzo malownicze:) Pozdrawiam!
05 maja, 2018
Prześlij komentarz

Znajdź hotel, apartament lub dom do wynajęcia

 

Najlepsza wyszukiwarka tanich lotów

Popularne artykuły

„Wioska Ślężan i cmentarzysko kurhanowe w Będkowicach sprzed około 1200 lat”

We wsi Będkowice, na najniższych stokach Ślęży znajduje się odtworzona prastara osada Ślężan i cmentarzysko kurhanowe sprzed 1200 lat. Wejścia do grodu strzegą trzy drewniane rzeźby wojowników… Dziś możemy podziwiać drewnianą bramę wejściową i dwie odtworzone chaty z wioski Ślężan. Są też stare tablice kamienne zebrane w dwóch miejscach, z terenu góry Ślęży bądź innych grodzisk w Polsce, np. Bolesławiec – ruina grodu, czy Wały Śląskie… Są one już dzisiaj obrośnięte mchem, a niektóre nawet połamane… Informują o istnieniu innych grodów bądź np. rzeźb kultowych na Ślęży. Jest tez drewniana wiata i kilka tablic na temat wioski… Około 300 metrów za wioską Ślężan, znajduje się, w lesie, zachowane cmentarzysko kurhanowe sprzed 1200 lat. Wytyczona, wąska ścieżka (czarny szlak archeologiczny – z misiem) prowadzi nas pośród słabo widocznych stożków kurhanowych, gdzie składano spalone szczątki… Również przy czerwonym szlaku archeologicznym, czyli przy głównej, leśnej drodze możemy obej

Tajemnicza góra Ślęża

„TAJEMNICZA GÓRA ŚLĘŻA” „Najstarsze ślady osadnictwa wokół Ślęży…” Najstarsze ślady bytności na górze Ślęży pochodzą z młodszej epoki kamienia (neolitu). Pozostawiły je plemiona tzw. kultury pucharów lejowatych (3000-1700 r. p.n.e.). Znaleziskami z tego okresu jest na przykład figurka przedstawiająca barana z Jordanowa, związana najprawdopodobniej z kultem bóstw w zwierzęcej postaci. Człowiek z tamtego okresu zajmował się uprawą roli, myślistwem, łowiectwem i hodowlą zwierząt. Lepił z gliny naczynia, czasem pięknie ozdobione. Wiadomo, że w Jordanowie wydobywano wówczas nefryt, z którego wyrabiano siekierki i topory, zaś na pobliskiej Raduni eksploatowano serpentyn w tym samym celu. Na szczycie Raduni udało się odnaleźć toporek kamienny z tamtych czasów.

„Zima w Adršpašskich Skalach, Czechy”

Adršpašskie Skaly to część Adršpašsko-Teplickich Skal. Są one położone kilkanaście km od polsko-czeskiej granicy (Golińsk-Starostin), w miejscowości Adršpach. To skalne miasto jest czynne przez cały rok. Latem można również uczestniczyć w rejsie po jeziorku, na terenie rezerwatu są różne formy skalne o oryginalnych nazwach, np. Głowa Cukru, Kochankowie, Starosta i Starościna, itp. oraz Szmaragdowe Jeziorko. Warto dodać , że w 1770 roku skalne miasto odwiedził pisarz i poeta niemiecki Johann Wolfgang Goethe. Do skał można się dostać autem, autobusem, ale także pociągiem, który często kursuje od granicznej stacji w Mezimesti. A stacyjka znajduje się tuż przy wejściu do skalnego miasta. Zamarznięty wodospad... Schody do jeziorka... Ania.

„Srebrną Drogą na Wielką Sowę”

Fioletowy szlak, czyli o wyjątkowo niespotykanym kolorze, wiedzie od Przełęczy Walimskiej, prawie na szczyt Wielkiej Sowy, jednak nieopodal niej zakręca w dół, w stronę Przełęczy Sokolej. Dlatego my skręciliśmy tu w stronę szlaku żółtego prowadzącego z Małej Sowy na Wielką Sowę i łącząc się z nim, dotarliśmy na szczyt Wielkiej Sowy. Warto dodać, że cała ta trasa jest bardzo okrężna, za to łagodna w podejściu, bez żadnych większych wzniesień. Jest też piękna widokowo.

Szlakiem z Głuszycy Górnej do Czech...

„Szlakiem z Głuszycy Górnej do Czech…” Szlak prowadzący z Głuszycy Górnej do granicy polsko-czeskiej i dalej do Janoviček i Broumova jest bardzo malowniczy, zwłaszcza kiedy trafić na dobrą pogodę i w miarę „zieloną” porę roku. Spacer zaczyna się na skrzyżowaniu w Głuszycy Górnej, w miejscu gdzie znajduje się ostatni przystanek dla busa. Odtąd trzeba podążać pieszo… Po ominięciu kilku gospodarstw, zaczyna się las. Tuż przed granicą jest oznakowane rozwidlenie, w stronę schroniska „Andrzejówka” (15,5 km) i przejścia granicznego Łomnica-Ruprechticky Spicak (9,15 km, zielony szlak) oraz w stronę Łomnicy (8,85 km, czerwony szlak). Wkrótce dochodzimy do Przełęczy pod Czarnochem (660 m n.p.m.) i granicy polsko-czeskiej, gdzie są mapy turystyczne i wiata z ławkami. Po czeskiej stronie wyłaniają się Janovicky, długa, letniskowa wieś. Na jej początku napotykamy pensjonat i restaurację „Penzion Zameček”. Mijamy bardzo ładne widoki, na okoliczne pola i góry. Warto dodać, że prawej stronie, stoi ba

„Adrszpaskie Skalne Miasto i Szmaragdowe Jeziorko, Czechy”

Wiosną tego roku Koleje Dolnośląskie uruchomiły bezpośrednie, weekendowe oraz świąteczne połączenie kolejowe z Wrocławia do Adrszpachu. Wieczorem, jest też pociąg powrotny. Na razie jest to połączenie jedynie na wiosnę i na lato.   Pociąg ten jedzie przez Wałbrzych, Mieroszów, Mezimesti i Teplice nad Metuji, a także zatrzymuje się na stacji Teplice Skaly - u wejścia do Teplickiego Skalnego Miasta. Już teraz, mnóstwo turystów korzysta z tego wygodnego połączenia:) 

„Karkonosze: Szrenica, Źródło Łaby, "Labska Bouda", Łabski Wodospad, "Schronisko pod Łabskim Szczytem", Szklarska Poręba”

Latem wybrałam się w Karkonosze. Ze Szklarskiej Poręby wjechałam dwuetapowym wyciągiem krzesełkowym na Szrenicę (1362 m n.p.m.), a dalej poszłam zielonym szlakiem, który omija sam szczyt Szrenicy z lewej strony, także omijając schronisko turystyczne „Szrenica”. Ze ścieżki tej możemy oglądać piękne widoki na grzbiet Karkonoszy w stronę Śnieżnych Kotłów, widać też w dole Szklarską Porębę.

Pomóż w utrzymaniu naszego bloga :)

Postaw mi kawę na buycoffee.to