"Sanktuarium Ślężańskiej Matki Bożej Dobrej Rady i Mądrości w Sulistrowiczkach, Studnia Świętego Świerada i Łąka Sulistrowicka, Masyw Ślęży"
Sanktuarium w Sulistrowiczkach ma nietypowy kształt, gdyż jest zbudowane na planie siedmiokąta foremnego, z więźbą dachową w kształcie siedmioramiennej gwiazdy, które symbolizują Siedem Darów Ducha Świętego. Jest to budowla wykonana z drewna świerkowego, w stylu zakopiańskim.
Wewnątrz uwagę przyciąga bardzo ładny wystrój, zwłaszcza w oczy rzucają się kopie starożytnych rzeźb kultowych ze Ślęży, czyli: dwa Misie podtrzymujące ołtarz, Grzyb (z Sobótki) ustawiony jako ambonka oraz Mnich, na którym opiera się krzyż. W świątyni połączono w ten sposób elementy dawnych wierzeń przedchrześcijańskich z chrześcijańskimi. Przypominają one o najdawniejszej historii Ślęży i Raduni, na których przez około 2000 lat czczono bóstwa: Słońce i Księżyc oraz wierzono też w inne bóstwa, których personifikacje mogą stanowić właśnie te rzeźby kultowe. Być może stały one przed wiekami na szczycie Ślęży. Na ołtarzu głównym widnieje obraz Matki Bożej Ślężańskiej, który wieńczy nastawę ołtarzową, przedstawiającą ród Jessego, z którego wywodziła się Maryja.
Gdy spojrzymy do góry, zobaczymy pełno kolorowych kwiatów, zdobiących witraże, przez które zawsze wpada do świątyni jasne i kolorowe światło słoneczne. Wszystkie te witraże przedstawiają kwiaty z pobliskiej Łąki Sulistrowickiej, która jest też rezerwatem przyrody, zaś ich autorką jest p. Maria Gostylla-Pachucka. Jest to siedem witraży i obrazują one również Siedem Darów Ducha Świętego. Są to kolejno:
1. Dar Mądrości - osty, storczyki i dziewięćsił
2. Dar Rozumu - rumianki, maki i niezapominajki
3. Dar Rady - lilia złotogłów
4. Dar Męstwa - róża francuska, goździk pyszny i wężymord niski
5. Dar Umiejętności - goryczka wąskolistna, wilcze łyko i pełnik europejski
6. Dar Pobożności - kosaciec syberyjski, wilcze łyko i paproć serpentynitowa
7. Dar Bojaźni Bożej - osty polne - fioletowe i żółte
Sanktuarium w Sulistrowiczkach...
Dzwonnica...
Liczne ławki przed sanktuarium...
Rzeźba św. Krzysztofa z Dzieciątkiem Jezus...
Kotek:)
Wewnątrz Sanktuarium, na ołtarzu połączono
elementy pogańskie i chrześcijańskie...
Drewniane ławki i empory...
Przez 7 witraży wpada do świątyni jasne światło...
Więźba dachowa ma kształt siedmioramiennej gwiazdy...
Do Mnicha przymocowany jest krzyż...
Grzyb stanowi ambonkę...
Świątynia widziana z chóru, na posadzce,
przed ołtarzem są dwie ryby...
Ród Jessego i obraz Matki Bożej Ślężańskiej...
Dwa Ślężańskie Misie podtrzymują ołtarz...
Obraz Matki Bożej Ślężańskiej...
Obraz św. Jana Pawła II...
Kolorowe witraże zdobią kwiaty
występujące na Łące Sulistrowickiej...
Przed Kawiarenką można czasem nabyć obrazy lub figurki świętych...
Wystrój Kawiarenki również zdobią obrazy...
I zdjęcia motyli występujących na Łące Sulistrowickiej...
Wokół Sanktuarium rośnie mnóstwo kwiatów...
Róże w letnim deszczu...
Magnolie...
I inne kwiaty...
W drodze do źródełka z pitną wodą...
Letnie owoce..
Oraz kwiaty...
Studnia Świętego Świerada...
Można tu nabrać dobrej, pitnej wody...
w stronę Łąki Sulistrowickiej...
a druga kilka metrów dalej, już przez las...
z widokiem na Ślężę...
Las wokół Łąki...
Tuż obok świątyni znajdziemy kawiarenkę ze stolikami wewnątrz oraz na zewnątrz, obok kwiatów, i tu także mieści się Ośrodek Kultury Chrześcijańskiej. W ciepłym sezonie przy świątyni czasem można obejrzeć lub kupić obrazy i rzeźby świętych, np. Matki Bożej Ślężańskiej czy Jezusa Chrystusa, zaś wokół świątyni kupić np. miody, świeże owoce albo przetwory. Można także posiedzieć na drewnianych ławkach ustawionych przed świątynią. Niedawno przed świątynią ustawiono dużą, drewnianą rzeźbę św. Krzysztofa z Dzieciątkiem Jezus.
Jest stąd też bardzo blisko do Studni Świętego Świerada, gdzie można nabrać dobrej, pitnej wody ze źródełka oraz na Łąkę Sulistrowicką, która jest Rezerwatem Florystycznym, utworzonym w 1958 roku. Niestety z biegiem lat, wskutek zaprzestania regularnego koszenia Łąki, większość jej chronionego obszaru (czyli około 20 ha z 26 ha) zarosła drzewostanem, zwłaszcza: sosną, świerkiem, brzozą brodawkowatą, topolą, olchą czy wierzbą. Zaś opadające z tych drzew liście, uniemożliwiły częściowo innym roślinom przebijanie się przez nie, co spowodowało, że niektóre gatunki roślin na Łące Sulistrowickiej, niestety wyginęły, np. tojad czy dzwonecznik wonny. Dziś usiłuje się przywrócić dawną bioróżnorodność Łąki, zaś kwiaty, które niegdyś porastały jej większe obszary, dziś występują tylko w jej niektórych miejscach; nadal jest ich tam jednak dużo, a do jednych z najcenniejszych należą: goryczka wiosenna i wąskolistna, mieczyk dachówkowaty, gnidosz rozesłany, głowienka wielokwiatowa, kosaciec syberyjski, pełnik europejski, konwalia majowa, kukułka szerokolistna, lilia złotogłów, wężymord niski, zimowit jesienny, bagno zwyczajne, chaber ostrołuskowy, podkolan biały czy mieczyk błotny. Ten ostatni kwiat prawdopodobnie nie występuje już nigdzie indziej w Polsce, gdyż Łąka Sulistrowicka jest jego ostatnim stanowiskiem. Dzięki dużej bioróżnorodności występującej jednak tylko w niektórych obszarach Łąki, jest ona uznawana za jeden z najcenniejszych rezerwatów przyrody na Dolnym Śląsku:) Łącznie powinno się tu znajdować około 237 gatunków roślin naczyniowych, z czego ponad 20 jest pod ochroną.
Dziś dużą część Łąki Sulistrowickiej stanowi jednak łąka trzęślicowa, gdzie rośnie prawie jedynie trzęślica modra (trawa kępowa). Występują też podmokłe obszary Łąki, gdzie rosną trawiaste szuwary, np. trzciny pospolite i pałki szerokolistne. Pomiędzy szuwarami a łąkami rosną też ziołorośla, np. kosaciec żółty, krwawnica pospolita, tojeść pospolita, czy przetacznik długolistny.
Dziś dużą część Łąki Sulistrowickiej stanowi jednak łąka trzęślicowa, gdzie rośnie prawie jedynie trzęślica modra (trawa kępowa). Występują też podmokłe obszary Łąki, gdzie rosną trawiaste szuwary, np. trzciny pospolite i pałki szerokolistne. Pomiędzy szuwarami a łąkami rosną też ziołorośla, np. kosaciec żółty, krwawnica pospolita, tojeść pospolita, czy przetacznik długolistny.
Dodatkowo Łąkę Sulistrowicką zamieszkuje aż ponad 300 gatunków pająków, czyli około 50% spośród wszystkich gatunków występujących w Polsce. Występują tu także płazy, np.: traszka górska, żaba trawna lub ptaki takie jak: sikorka sosnówka, sikorka czarnogłówka i świstunka leśna, liczne motyle, nietoperze, np.: nocek duży, gacek brunatny oraz jelenie, sarny i dziki.
Dziś większość tych roślin nie jest raczej dobrze widoczna z zielonej ścieżki przyrodniczej oraz z zielonego szlaku, który biegnie dalej wzdłuż Łąki, prawdopodobnie rosną one w głębi Łąki. Mimo to sama Łąka Sulistrowicka jest bardzo malowniczym miejscem, otoczonym przez piękny, jasny las, zaś najlepszą porą do odwiedzenia Łąki w poszukiwaniu kwiatów na niej, jest zapewne maj, czerwiec, lipiec i sierpień, gdy są największe szanse na ujrzenie którychś z tych pięknych kwiatów lub kolorowych motyli. Trzeba jednak pamiętać, że Łąka Sulistrowicka jest Rezerwatem Przyrody i że można ją podziwiać jedynie z dróżki, wiodącej od źródełka z pitną wodą (zielona ścieżka przyrodnicza) i z zielonego szlaku.
Będąc już na zielonym szlaku, tuż obok Łąki Sulistrowickiej, można pójść w różne strony, np. leśną drogą w stronę Przełęczy Tąpadłej, w stronę Raduni, na Świerczynę, na Wzgórza Oleszeńskie, czy też pójść inną leśną drogą również do Sulistrowiczek, wychodząc na koniec z lasu przy osiedlu domków letniskowych, pięknie położonych w lesie oraz przy restauracji "Zielone Wzgórze", gdzie można zjeść np. pyszny obiad:)
Dziś większość tych roślin nie jest raczej dobrze widoczna z zielonej ścieżki przyrodniczej oraz z zielonego szlaku, który biegnie dalej wzdłuż Łąki, prawdopodobnie rosną one w głębi Łąki. Mimo to sama Łąka Sulistrowicka jest bardzo malowniczym miejscem, otoczonym przez piękny, jasny las, zaś najlepszą porą do odwiedzenia Łąki w poszukiwaniu kwiatów na niej, jest zapewne maj, czerwiec, lipiec i sierpień, gdy są największe szanse na ujrzenie którychś z tych pięknych kwiatów lub kolorowych motyli. Trzeba jednak pamiętać, że Łąka Sulistrowicka jest Rezerwatem Przyrody i że można ją podziwiać jedynie z dróżki, wiodącej od źródełka z pitną wodą (zielona ścieżka przyrodnicza) i z zielonego szlaku.
Będąc już na zielonym szlaku, tuż obok Łąki Sulistrowickiej, można pójść w różne strony, np. leśną drogą w stronę Przełęczy Tąpadłej, w stronę Raduni, na Świerczynę, na Wzgórza Oleszeńskie, czy też pójść inną leśną drogą również do Sulistrowiczek, wychodząc na koniec z lasu przy osiedlu domków letniskowych, pięknie położonych w lesie oraz przy restauracji "Zielone Wzgórze", gdzie można zjeść np. pyszny obiad:)
Ania.
Komentarze