„Zamek średniowieczny w Liticach nad Orlici, Czechy”

Autor: w dniu
Niedaleko miasta Rychnov nad Knežnou, na południe od pasma Gór Orlickich, wznosi się na niewielkim wzgórzu, ponad wsią Litice nad Orlici, średniowieczny zamek. Można tu przyjechać np. pociągiem, zaś stacja kolejowa znajduje się 1,5 km od zamku. W samych Liticach nie ma nic ciekawego, po drodze minęłam tylko jakąś rozległą fabrykę, jedynie tuż przed samym skrętem do zamku, znajdziemy się nagle w całkiem uroczym zakątku, w którym jest kilka starych domów, a w jednym z nich jest nawet restauracja.

 Stacja kolejowa w Liticach nad Orlici...


 Stare domy w Liticach, nieopodal zamku...

 Restauracja pod zamkiem...
 W lewo należy skręcić do zamku...
 Drewniana dzwonnica...





 Most nad fosą i brama wejściowa do zamku...






 Wnętrza zamkowe z gablotami i ekspozycją...

 I stare ryciny...
 Kolekcja herbów...





Okno...
 Widoki z wieży...

 Okienka na wieży...



W dole duża fabryka w Liticach nad Orlici...
Wieża zamkowa z dziedzińca... 




Właśnie przy niej należy skręcić na wzgórze zamkowe, skąd jest 500 m do mostu nad fosą i bram zamku. Po drodze napotkamy jeszcze zabytkową, drewnianą dzwonnicę, która malowniczo wkomponowuje się w wiejski, górski krajobraz. Sam zamek został założony w końcu XIII wieku przez ród Drslaviců, gdy zaczęła się kolonizacja tych ziem. Jego położenie na Pogórzu Orlickim (Podorlicka Pahorkatina), ponad doliną rzeki Dzikiej Orlicy, na zalesionym wzgórzu, sprzyjało pełnieniu obronnych funkcji. Gdy w 1427 roku zamek stał się własnością króla Jerzego z Poděbradów, rozpoczęto rozbudowę zamku. Później, po śmierci króla Jerzego, zamek otrzymał Vilem z Pernštejna, a potem zamek zaczął tracić na znaczeniu i już w 1562 roku był pusty. Na przełomie XIX i XX wieku zabezpieczono ruiny, a w latach 30-tych XX wieku przeprowadzono rekonstrukcję zamku.

Dziś zamek wygląda wspaniale i prawie w niczym nie przypomina ruiny. Wstęp jest płatny, ale mając bilet, można wejść do pomieszczeń zamkowych na pierwszym i drugim piętrze, gdzie są urządzone wystawy - w gablotach i na tablicach, gdzie zobaczymy np. stare ryciny przedstawiające zamek w Liticach i inne okoliczne warownie. Dalej można wdrapać się na wieżę, by podziwiać dosyć zalesioną okolicę. Cały zamek wraz z wieżą widać dobrze jedynie z dziedzińca.

Warto dodać, że nieopodal, bo ok. 4 - 5 km dalej znajduje się drugi średniowieczny zamek  - Potštejn, na wysokim wzgórzu ponad wsią o tej samej nazwie. Oba zamki łączy czerwony szlak, wiodący doliną rzeki Dzikiej Orlicy (Divoka Orlica).

Ania.
Źródło – Folder pt. „Hrad Litice”, dostępny w kasie na zamku.





Komentarze

makroman pisze…
Świetne miejsce, i w ogóle cała przygoda świetna. Szkoda ze odemnie taki kawał drogi.
27 lipca, 2017
Medart pisze…
Super. Czeskie zamki są warte uwagi, nawet te z pozoru mniej znane i położone bardziej na uboczu.
Czekam na więcej :)
Pozdrowienia
29 lipca, 2017
wkraj pisze…
Widziałem te ruiny na szczycie wzgórza jadąc drogą do innego zamku. A tu się okazuje, że to nie takie ruiny. Ładne miejsce, jakich w Czechach wiele. Może odwiedzę, niedługo znów wybieram się w tamte strony.
Pozdrawiam.
30 lipca, 2017
Prześlij komentarz

Znajdź hotel, apartament lub dom do wynajęcia

 

Najlepsza wyszukiwarka tanich lotów

Popularne artykuły

„Wioska Ślężan i cmentarzysko kurhanowe w Będkowicach sprzed około 1200 lat”

We wsi Będkowice, na najniższych stokach Ślęży znajduje się odtworzona prastara osada Ślężan i cmentarzysko kurhanowe sprzed 1200 lat. Wejścia do grodu strzegą trzy drewniane rzeźby wojowników… Dziś możemy podziwiać drewnianą bramę wejściową i dwie odtworzone chaty z wioski Ślężan. Są też stare tablice kamienne zebrane w dwóch miejscach, z terenu góry Ślęży bądź innych grodzisk w Polsce, np. Bolesławiec – ruina grodu, czy Wały Śląskie… Są one już dzisiaj obrośnięte mchem, a niektóre nawet połamane… Informują o istnieniu innych grodów bądź np. rzeźb kultowych na Ślęży. Jest tez drewniana wiata i kilka tablic na temat wioski… Około 300 metrów za wioską Ślężan, znajduje się, w lesie, zachowane cmentarzysko kurhanowe sprzed 1200 lat. Wytyczona, wąska ścieżka (czarny szlak archeologiczny – z misiem) prowadzi nas pośród słabo widocznych stożków kurhanowych, gdzie składano spalone szczątki… Również przy czerwonym szlaku archeologicznym, czyli przy głównej, leśnej drodze możemy obej...

Tajemnicza góra Ślęża

„TAJEMNICZA GÓRA ŚLĘŻA” „Najstarsze ślady osadnictwa wokół Ślęży…” Najstarsze ślady bytności na górze Ślęży pochodzą z młodszej epoki kamienia (neolitu). Pozostawiły je plemiona tzw. kultury pucharów lejowatych (3000-1700 r. p.n.e.). Znaleziskami z tego okresu jest na przykład figurka przedstawiająca barana z Jordanowa, związana najprawdopodobniej z kultem bóstw w zwierzęcej postaci. Człowiek z tamtego okresu zajmował się uprawą roli, myślistwem, łowiectwem i hodowlą zwierząt. Lepił z gliny naczynia, czasem pięknie ozdobione. Wiadomo, że w Jordanowie wydobywano wówczas nefryt, z którego wyrabiano siekierki i topory, zaś na pobliskiej Raduni eksploatowano serpentyn w tym samym celu. Na szczycie Raduni udało się odnaleźć toporek kamienny z tamtych czasów.

Szlakiem z Głuszycy Górnej do Czech...

„Szlakiem z Głuszycy Górnej do Czech…” Szlak prowadzący z Głuszycy Górnej do granicy polsko-czeskiej i dalej do Janoviček i Broumova jest bardzo malowniczy, zwłaszcza kiedy trafić na dobrą pogodę i w miarę „zieloną” porę roku. Spacer zaczyna się na skrzyżowaniu w Głuszycy Górnej, w miejscu gdzie znajduje się ostatni przystanek dla busa. Odtąd trzeba podążać pieszo… Po ominięciu kilku gospodarstw, zaczyna się las. Tuż przed granicą jest oznakowane rozwidlenie, w stronę schroniska „Andrzejówka” (15,5 km) i przejścia granicznego Łomnica-Ruprechticky Spicak (9,15 km, zielony szlak) oraz w stronę Łomnicy (8,85 km, czerwony szlak). Wkrótce dochodzimy do Przełęczy pod Czarnochem (660 m n.p.m.) i granicy polsko-czeskiej, gdzie są mapy turystyczne i wiata z ławkami. Po czeskiej stronie wyłaniają się Janovicky, długa, letniskowa wieś. Na jej początku napotykamy pensjonat i restaurację „Penzion Zameček”. Mijamy bardzo ładne widoki, na okoliczne pola i góry. Warto dodać, że prawej stronie, stoi ba...

„Srebrną Drogą na Wielką Sowę”

Fioletowy szlak, czyli o wyjątkowo niespotykanym kolorze, wiedzie od Przełęczy Walimskiej, prawie na szczyt Wielkiej Sowy, jednak nieopodal niej zakręca w dół, w stronę Przełęczy Sokolej. Dlatego my skręciliśmy tu w stronę szlaku żółtego prowadzącego z Małej Sowy na Wielką Sowę i łącząc się z nim, dotarliśmy na szczyt Wielkiej Sowy. Warto dodać, że cała ta trasa jest bardzo okrężna, za to łagodna w podejściu, bez żadnych większych wzniesień. Jest też piękna widokowo.

„Adrszpaskie Skalne Miasto i Szmaragdowe Jeziorko, Czechy”

Wiosną tego roku Koleje Dolnośląskie uruchomiły bezpośrednie, weekendowe oraz świąteczne połączenie kolejowe z Wrocławia do Adrszpachu. Wieczorem, jest też pociąg powrotny. Na razie jest to połączenie jedynie na wiosnę i na lato.   Pociąg ten jedzie przez Wałbrzych, Mieroszów, Mezimesti i Teplice nad Metuji, a także zatrzymuje się na stacji Teplice Skaly - u wejścia do Teplickiego Skalnego Miasta. Już teraz, mnóstwo turystów korzysta z tego wygodnego połączenia:) 

„Zima w Adršpašskich Skalach, Czechy”

Adršpašskie Skaly to część Adršpašsko-Teplickich Skal. Są one położone kilkanaście km od polsko-czeskiej granicy (Golińsk-Starostin), w miejscowości Adršpach. To skalne miasto jest czynne przez cały rok. Latem można również uczestniczyć w rejsie po jeziorku, na terenie rezerwatu są różne formy skalne o oryginalnych nazwach, np. Głowa Cukru, Kochankowie, Starosta i Starościna, itp. oraz Szmaragdowe Jeziorko. Warto dodać , że w 1770 roku skalne miasto odwiedził pisarz i poeta niemiecki Johann Wolfgang Goethe. Do skał można się dostać autem, autobusem, ale także pociągiem, który często kursuje od granicznej stacji w Mezimesti. A stacyjka znajduje się tuż przy wejściu do skalnego miasta. Zamarznięty wodospad... Schody do jeziorka... Ania.

„Karkonosze: Szrenica, Źródło Łaby, "Labska Bouda", Łabski Wodospad, "Schronisko pod Łabskim Szczytem", Szklarska Poręba”

Latem wybrałam się w Karkonosze. Ze Szklarskiej Poręby wjechałam dwuetapowym wyciągiem krzesełkowym na Szrenicę (1362 m n.p.m.), a dalej poszłam zielonym szlakiem, który omija sam szczyt Szrenicy z lewej strony, także omijając schronisko turystyczne „Szrenica”. Ze ścieżki tej możemy oglądać piękne widoki na grzbiet Karkonoszy w stronę Śnieżnych Kotłów, widać też w dole Szklarską Porębę.

Pomóż w utrzymaniu naszego bloga :)

Postaw mi kawę na buycoffee.to