"Wrocław Leśnica - zamek, Park Leśnicki i kościół p.w. św. Jadwigi Śląskiej"

Autor: w dniu

Wiosną wybrałam się do Leśnicy, która dziś jest wrocławskim osiedlem lecz w minionych wiekach była oddzielnym miastem. Dziś można tu dotrzeć autobusem miejskim oraz trzema tramwajami z Wrocławia (oddalonego o 10 km), które mają pętlę w centrum Leśnicy. Leśnica była wzmiankowana już w 1201 roku, podobnie jak zamek w Leśnicy, o którego istnieniu wiadomo już w 1132 roku. Wiadomo że na zamku w Leśnicy zmarł w 1201 roku książę śląski Bolesław I Wysoki, a także, że na zamku pomieszkiwali często książę Henryk Brodaty wraz z żoną Jadwigą, późniejszą św. Jadwigą Śląską. To właśnie któryś z nich wzniósł tutaj kamienny zamek. Gdy wygasła wrocławska dynastia Piastów w XIV wieku, zamek przeszedł pod panowanie czeskie, zaś król Jan Luksemburski sprzedał zamek i odtąd zamek przez wieki zmieniał już właścicieli, którymi byli najczęściej bogaci mieszczanie wrocławscy. Już w 1420 roku zbudowano nowy murowany zamek o charakterze obronnym. Niestety został zniszczony w 1428 roku, w czasie wojen husyckich, a w 1459 roku w wyniku konfliktu mieszczan wrocławskich z leśnickimi, wrocławscy spalili dodatkowo zamek, aby nie dostał się we władzę czeskiego husyckiego króla Jerzego z Podjebradów. Zamek został odbudowany w 1610 roku jako kolejna ufortyfikowana budowla obronna, lecz niestety został zniszczony już w 1633 roku w czasie wojny trzydziestoletniej. Kolejnej przebudowy zamku w stylu barokowym dokonał Zakon Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą w XVIII wieku. W czasie wojen napoleońskich w latach 1806-07 w zamku była kwatera wojsk francuskich, przebywał tu brat Napoleona Bonaparte, książę Hieronim Bonaparte. W czasie II wojny światowej zamek nie został zniszczony. Za to w 1953 roku spłonął, po czym został odbudowany w 1963 roku. Obecnie w zamku mieści się Centrum Kultury Zamek. 

Zamek we Wrocławiu-Leśnicy...


Park Leśnicki...








Rzeka Bystrzyca w Parku Leśnickim...






Jeziorko w Parku Leśnickim...






















Święta Jadwiga...
Posąg św. Jadwigi...

Sceny z życia św. Jadwigi...


Matka Boża w obłokach...

Ostatnia wieczerza...










Wokół zamku jest malowniczy Park Leśnicki, dawny park przypałacowy. Dziś można się przechadzać licznymi alejkami, odpocząć na ławce i posłuchać śpiewu ptaków, który gdy byłam tu w maju był niezwykle donośny. W parku jest też jeziorko oraz most nad rzeką Bystrzycą. A jeśli ktoś ma ochotę na dalszy spacer, to może się wybrać do większego Lasu Mokrzańskiego, który graniczy z Parkiem Leśnickim. W Leśnicy jest też stacja kolejowa, do której można dojechać pociągiem z Wrocławia Głównego. 

Niedaleko też jest stąd do Parku Krajobrazowego Doliny Bystrzycy, który rozpoczyna się w graniczącej z Leśnicą innej dzielnicy Wrocławia - Jarnołtowie (z Leśnicy to bardzo niedaleko). Tu można wejść na szlak i dotrzeć nim aż do Sadowic lub nawet do miasta Kąty Wrocławskie aby z którejś z tych dwóch miejscowości powrócić do Wrocławia Głównego pociągiem Kolei Dolnośląskich. 

Krótko mówiąc Leśnica ma wokół siebie piękne, leśne tereny rekreacyjne.

Warto też zobaczyć w Leśnicy zabytkowy kościół p.w. św. Jadwigi Śląskiej. Pierwotnie był tu drewniany kościół już w XIII wieku, lecz murowany powstał w XIV wieku. Przebudowany w XVII i XVIII wieku, stad jego bogate barokowe wyposażenie. Liczne obrazy i rzeźby oraz dwa ołtarze boczne z figurami Matki Bożej z Dzieciątkiem i ołtarz główny z obrazem świętej Jadwigi. Moją uwagę przykuły obrazy ze scenami z życia św. Jadwigi. Znajdziemy tu też piękne barokowe: ambonę, chrzcielnicę, krucyfiks i obraz "Marii w Obłokach". Są także organy z XIX wieku, z firmy Schlag & Sohne, ze Świdnicy. Zachowała się także jedyna średniowieczna pamiątka z tego kościoła, gotycka figura Matki Bożej z Dzieciątkiem z XV wieku.

Przed kościołem znajduje się grota Matki Bożej oraz liczne ławki, przygotowane do odprawiania nabożeństw na zewnątrz. 

Święta Jadwiga Śląska była Niemką, pochodzącą z Bawarii. Została wychowana w opactwie benedyktynek w Kitzingen. Tam uczyła się pisania, zdobienia ręcznie przepisywanych ksiąg, robótek ręcznych, tworzenia artystycznych haftów, łaciny, prowadzenia gospodarstwa domowego, uprawy ziół leczniczych do produkcji leków, śpiewu, gry na instrumentach i opieki nad chorymi. Już w wieku 12 lat została wysłana do Polski i poślubiła księcia śląskiego Henryka I Brodatego. Miała z nim siedmioro dzieci, z których tylko córka Gertruda i syn Henryk dożyli wieku dorosłego. Gertruda została później przeoryszą klasztoru w Trzebnicy, który ufundował na prośbę Jadwigi jej mąż książę Henryk, a syn Henryk to późniejszy książę śląski znany jako Henryk Pobożny. Jadwiga słynęła z pobożności i bycia pomocną ludności. Zajmowała się wspieraniem męża w fundowaniu i budowie kościołów, szpitali i przytułków, opiekowała się chorymi, dzięki niej we Wrocławiu powstała kuchnia dla ubogich, która wydawała posiłki, wspierała finansowo edukację chłopców z biednych rodzin we wrocławskiej szkole katedralnej, a nawet opiekowała się trędowatymi. Była ascetyczką, również nie nosiła butów, lecz chodziła boso. W wieku około 30-40 lat, po urodzeniu siedmiorga dzieci, Jadwiga złożyła wraz z mężem dozgonny ślub czystości, i od tej pory, pozostając jednocześnie z mężem w zgodzie, spotykała go tylko w obecności osób trzecich. Po śmierci męża, zamieszkała w Trzebnicy, w domku przy klasztorze, do którego jednak nigdy nie wstąpiła. Żyła około 70 lat, a zmarła w 1243 roku. Już w 1267 roku została kanonizowana. 

Ania.



Komentarze

Prześlij komentarz

Znajdź hotel, apartament lub dom do wynajęcia

 

Najlepsza wyszukiwarka tanich lotów

Popularne artykuły

„Wioska Ślężan i cmentarzysko kurhanowe w Będkowicach sprzed około 1200 lat”

We wsi Będkowice, na najniższych stokach Ślęży znajduje się odtworzona prastara osada Ślężan i cmentarzysko kurhanowe sprzed 1200 lat. Wejścia do grodu strzegą trzy drewniane rzeźby wojowników… Dziś możemy podziwiać drewnianą bramę wejściową i dwie odtworzone chaty z wioski Ślężan. Są też stare tablice kamienne zebrane w dwóch miejscach, z terenu góry Ślęży bądź innych grodzisk w Polsce, np. Bolesławiec – ruina grodu, czy Wały Śląskie… Są one już dzisiaj obrośnięte mchem, a niektóre nawet połamane… Informują o istnieniu innych grodów bądź np. rzeźb kultowych na Ślęży. Jest tez drewniana wiata i kilka tablic na temat wioski… Około 300 metrów za wioską Ślężan, znajduje się, w lesie, zachowane cmentarzysko kurhanowe sprzed 1200 lat. Wytyczona, wąska ścieżka (czarny szlak archeologiczny – z misiem) prowadzi nas pośród słabo widocznych stożków kurhanowych, gdzie składano spalone szczątki… Również przy czerwonym szlaku archeologicznym, czyli przy głównej, leśnej drodze możemy obej...

Tajemnicza góra Ślęża

„TAJEMNICZA GÓRA ŚLĘŻA” „Najstarsze ślady osadnictwa wokół Ślęży…” Najstarsze ślady bytności na górze Ślęży pochodzą z młodszej epoki kamienia (neolitu). Pozostawiły je plemiona tzw. kultury pucharów lejowatych (3000-1700 r. p.n.e.). Znaleziskami z tego okresu jest na przykład figurka przedstawiająca barana z Jordanowa, związana najprawdopodobniej z kultem bóstw w zwierzęcej postaci. Człowiek z tamtego okresu zajmował się uprawą roli, myślistwem, łowiectwem i hodowlą zwierząt. Lepił z gliny naczynia, czasem pięknie ozdobione. Wiadomo, że w Jordanowie wydobywano wówczas nefryt, z którego wyrabiano siekierki i topory, zaś na pobliskiej Raduni eksploatowano serpentyn w tym samym celu. Na szczycie Raduni udało się odnaleźć toporek kamienny z tamtych czasów.

„Srebrną Drogą na Wielką Sowę”

Fioletowy szlak, czyli o wyjątkowo niespotykanym kolorze, wiedzie od Przełęczy Walimskiej, prawie na szczyt Wielkiej Sowy, jednak nieopodal niej zakręca w dół, w stronę Przełęczy Sokolej. Dlatego my skręciliśmy tu w stronę szlaku żółtego prowadzącego z Małej Sowy na Wielką Sowę i łącząc się z nim, dotarliśmy na szczyt Wielkiej Sowy. Warto dodać, że cała ta trasa jest bardzo okrężna, za to łagodna w podejściu, bez żadnych większych wzniesień. Jest też piękna widokowo.

Szlakiem z Głuszycy Górnej do Czech...

„Szlakiem z Głuszycy Górnej do Czech…” Szlak prowadzący z Głuszycy Górnej do granicy polsko-czeskiej i dalej do Janoviček i Broumova jest bardzo malowniczy, zwłaszcza kiedy trafić na dobrą pogodę i w miarę „zieloną” porę roku. Spacer zaczyna się na skrzyżowaniu w Głuszycy Górnej, w miejscu gdzie znajduje się ostatni przystanek dla busa. Odtąd trzeba podążać pieszo… Po ominięciu kilku gospodarstw, zaczyna się las. Tuż przed granicą jest oznakowane rozwidlenie, w stronę schroniska „Andrzejówka” (15,5 km) i przejścia granicznego Łomnica-Ruprechticky Spicak (9,15 km, zielony szlak) oraz w stronę Łomnicy (8,85 km, czerwony szlak). Wkrótce dochodzimy do Przełęczy pod Czarnochem (660 m n.p.m.) i granicy polsko-czeskiej, gdzie są mapy turystyczne i wiata z ławkami. Po czeskiej stronie wyłaniają się Janovicky, długa, letniskowa wieś. Na jej początku napotykamy pensjonat i restaurację „Penzion Zameček”. Mijamy bardzo ładne widoki, na okoliczne pola i góry. Warto dodać, że prawej stronie, stoi ba...

„Adrszpaskie Skalne Miasto i Szmaragdowe Jeziorko, Czechy”

Wiosną tego roku Koleje Dolnośląskie uruchomiły bezpośrednie, weekendowe oraz świąteczne połączenie kolejowe z Wrocławia do Adrszpachu. Wieczorem, jest też pociąg powrotny. Na razie jest to połączenie jedynie na wiosnę i na lato.   Pociąg ten jedzie przez Wałbrzych, Mieroszów, Mezimesti i Teplice nad Metuji, a także zatrzymuje się na stacji Teplice Skaly - u wejścia do Teplickiego Skalnego Miasta. Już teraz, mnóstwo turystów korzysta z tego wygodnego połączenia:) 

„Karkonosze: Szrenica, Źródło Łaby, "Labska Bouda", Łabski Wodospad, "Schronisko pod Łabskim Szczytem", Szklarska Poręba”

Latem wybrałam się w Karkonosze. Ze Szklarskiej Poręby wjechałam dwuetapowym wyciągiem krzesełkowym na Szrenicę (1362 m n.p.m.), a dalej poszłam zielonym szlakiem, który omija sam szczyt Szrenicy z lewej strony, także omijając schronisko turystyczne „Szrenica”. Ze ścieżki tej możemy oglądać piękne widoki na grzbiet Karkonoszy w stronę Śnieżnych Kotłów, widać też w dole Szklarską Porębę.

Pomóż w utrzymaniu naszego bloga :)

Postaw mi kawę na buycoffee.to