O kruchości życia - recenzja książki "Szklane ptaki: opowieść o miłościach Krzysztofa Kamila Baczyńskiego

Z sylwetką Krzysztofa Kamila Baczyńskiego mamy do czynienia już w liceum, kiedy to na języku polskim omawia się jego sztandarowe utwory („Pokolenie”, „Ten czas”, „Elegia...o [chłopcu polskim]). Większość z nas wie, że należał od do pokolenia Kolumbów i że stracił życie podczas powstańczych walk w wieku 23 lat.

Dla mnie jego poezja jest niezwykła, pełna emocji i wzruszeń. Kunszt słowa, liczne środki stylistyczne oraz forma ma wpływ na łączenie się z wrażliwym odbiorcą.

Dlatego, gdy ukazała się rynku wydawniczym książka pt. „Szklane ptaki: opowieść o miłościach Krzysztofa Kamila Baczyńskiego” Katarzyny Zyskowskiej, jak najszybciej zanurzyłam się w jej lekturze.

Głównymi bohaterami tej opowieści są trzy postacie: Krzysztof Kamil Baczyński, Stefania (jego matka) oraz Basia (żona poety). Konstrukcja narracji opiera się na pamiętnikarskim relacjonowaniu wydarzeń całej trójki z własnej perspektywy. Jest to ciekawy zabieg, który doprowadza Czytelnika do głębszego współodczuwania i analizy charakterów.

Dzięki lekturze mamy możliwość poczucia wojennej grozy na własnej skórze. Podczas czytania towarzyszyło mi wzruszenie, zadziwienie i żal, że tak młodzi i utalentowani ludzie ponieśli największą ofiarę.

Uważam, że do dziś brakuje twórców na miarę talentu Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Zapraszam do lektury. Dzięki niej poznamy mężczyznę, nie tylko jako wrażliwego poetę, ale przede wszystkim jako męża i syna, który jedno serce podzielił na dwie miłości.